Vorig weekend kwam ik met het briljante voorstel om tóch nog naar ‘t Twiske te gaan om de hond van een vriendin uit te laten. Ja, het was donker, maar ik zei nog ‘er zijn vast wel LANTAARNPALEN, toch?’ Het regende, het was donker en er waren dus GEEN lantaarnpalen. Maar, de hond had wél een LICHTGEVENDE halsband, dus all good!

Totdat, in een onbewaakt moment, het jachtinstinct van de hond werd getriggerd door een konijn. Hond rennen, lange looplijn glipt uit de hand, wij rennen… De DONKERE avond in. Op zich geen reden tot paniek, maar de hond is een pup en loops. De kans dat ze dus niet luistert en er vandoor gaat is groot.

Die lichtgevende halsband zorgde ervoor dat we een gericht sprintje konden trekken en door de goede band tussen mijn vriendin en haar hond kwam de hond ook vrijwel direct terug toen ze haar naam hoorde.

Pppffff…. OPLUCHTING!! Vooral omdat het mijn idee was om toch nog te gaan lopen. En een mooi besef, dat dat lichtpuntje verdomde HANDIG was op dit moment.

Ook mensen kunnen werken als een LICHTPUNTJE, vooral in deze donkere dagen (zowel winterdagen als corona-dagen). Iedereen kent ze, die mensen die je een goed gevoel geven, steun bieden, je troosten, met je lachen en je ‘sane’ houden. Dus daarom deze SHOUT-OUT naar de lichtpuntjes in ons leven! Want zonder licht zie je geen hond…. 😉

En wie weet, ben jij zelf wel iemands lichtpuntje!