De reden voor mijn hulpvraag was een onderzoek waar ik mee bezig was en daarvoor had ik informatie nodig. Zo veel mogelijk :). Gelukkig duurde het maar 3 minuten om het formulier met vragen in te vullen én het maakte niet uit of je een danser was of nog nooit een stap op de dansvloer had gezet. Geen moeilijke vragen, lage drempels. Ook voor mij werd de drempel voor de hulpvraag daardoor lager.

Er kwamen heel veel MOOIE reacties op dit onderzoek en het ontroerde me dat veel mensen die ik echt al jaren niet had gezien (zeg gerust dertig jaar) zelfs wilden meewerken. Van mensen die ik vaker sprak, kreeg ik nog bijkomende interessante feedback. Sommigen WILDEN wel meewerken, maar vonden het ook confronterend! De antwoorden die ze op bepaalde vragen wilden invullen, daar waren ze eigenlijk niet zo trots op.

Uiteindelijk hebben deze mensen tóch de stap gezet, zijn ze het oncomfortabele aangegaan en hebben ze de antwoorden met me gedeeld. Dat mensen dat voor mij wilden doen, daar moest ik toch wel even een traantje van blijdschap, trots en dankbaarheid van wegpinken.

Uiteraard heb ik een diepe buiging gemaakt voor iedereen die het formulier uiteindelijk heeft ingevuld (en dat waren er VEEL, honderddertig peeps uiteindelijk!) en sprak ik een 💛 DIKKE VETTE THANKS!! 💛 uit.

💪🏻 Want SAMEN staan we STERK en is zo’n grote rots veel beter te tillen dan in je eentje ;).