Ik had een ingerichte tent gehuurd op camping Stortemelk, aan het strand, echt top. Maar die tweede dag begon het te WAAIEN en dat zou pas de volgende dag stoppen.

Daar lag ik in die tent, midden in de nacht, en hoorde en voelde de wind aan de tent RUKKEN. Om me heen hoorde ik meer haringen de grond in gaan. Ik ben geen doorgewinterde kampeerder, maar ik had alle extra haringen die ik had gezien al in de grond geslagen. Ik kon niet meer doen….

Gaat de tent het houden? Ik was echt BANG dat de tent aan STUKKEN getrokken zou worden. Ik weet niet hoe, maar ik viel uiteindelijk in slaap.

Er was wat schade op de camping de volgende dag, maar het leek mee te vallen. En mijn tent stond er nog oké bij. Eenmaal in de auto terug naar huis was het eindelijk ‘WINDSTIL’. Geen getrek en geduw. RUST. Heerlijk.

Gek besef wel, want eigenlijk ben ik een wind fan.

‘s Avonds bij het deleten van foto’s vond ik een filmpje terug. Blauwe lucht, zonnetje, een heerlijk zacht briesje. Ik had mijn BLOTE VOETEN de lucht in gestoken en GENOOT van de wind die door mijn tenen blies. Het maakte me blij en ik kreeg er vrolijke jubeltenen van.

GRAPPIG dat ik zoveel verschillende gevoelens heb bij één thema. De wind zelf kan er niks aan doen, die is totaal ONSCHULDIG. Het ligt aan mij en aan mijn staat van zijn, hoe ik over die wind denk.

Hoe steviger ik in mijn schoenen sta, hoe minder de wind me doet. Maar te veel, te lang, te hard, dan knapt er iets in mij op den duur.

Daar ga ik nog eens even verder over MIJMEREN, over dat inzicht.

Maar wel met mijn voeten in de wind, in een jubeltenenbui :).

👉 Als jij denkt aan haat-liefde verhoudingen, wat komt dan als eerste in je op?