Tot hier, en niet verder
Over je grenzen HEENGAAN voelt niet relaxed. Je ervaart letterlijk LICHAMELIJKE REACTIES op dat moment, en tóch laten we het vaak gebeuren en zeggen we op het moment zelf niks… Maar….IEDER MENS HEEFT EEN GRENS…
Dit is een van de workshops die ik aan dans-/kunstopleidingen aanbied. Zeker voor deze studenten, waar de grens tussen beroep en identiteit totaal wegvalt, is het ontzettend HANDIG om BEWUST te worden van GRENZEN. Het is prima als je niet bij ieder onderwerp weet WAAR je grens ligt, als je al bewust bent van het feit dat er überhaupt grenzen zijn scheelt dit al een boel.
Bij mij kwam dit bewustzijn pas heel laat. Ik was altijd bezig geweest met de ANDER. Wat wordt er gevraagd, hoeveel wil de ander dat ik geef, wat komt goed uit voor de ander, etc. Op werkgebied heeft dat vooral in mijn voordeel gewerkt, op privégebied niet altijd. Door bewust en spelenderwijs mijn EIGEN GRENZEN te onderzoeken, leerde ik steeds meer over mezelf, de ander en hoe ik de juiste BALANS kon vinden tussen GEVEN en NEMEN.
Eigenlijk zijn grenzen bijzonder INTERESSANT. Ze blijven door de jaren heen VERSCHUIVEN, soms kan er ineens een grens NODIG ZIJN waar dit voorheen niet nodig was. Als je vooruit wilt in het leven, is het soms juist nodig om even OVER JE GRENS heen te gaan en je grens te VERLEGGEN. Zolang je jezelf niet verliest en het bijdraagt aan persoonlijke ontwikkeling & groei, dan is het goed!
En merk je dat je in sommige gevallen heel OPSTANDIG wordt van de grens die wordt aangegeven? Ook dat is oké (en interessant), we zijn niet perfect. Soms wil je gewoon wél dat water in springen, terwijl het bordje zegt dat het niet mag. Als het diep genoeg is, je jezelf én de ander er geen pijn mee doet, zeg ik: DOEN.